Al sinds de lagere school ben ik gefascineerd door alles wat met slagwerk te maken heeft. Begonnen op de omgekeerde kartonnen waspoedertonnen van moeder ben ik via de “Martini Brassband Groningen” en de “Slagwerkgroep van de stedelijke muziekschool  Groningen”  aan het einde van de jaren tachtig (1988) terechtgekomen in de pop- en rockmuziek. Eerst bij “Jos en de Jochies” (semi-akoestische sixties coverband), en later bij “Loos Alarm” (underground gitaarrock). Door “Loos Alarm” is het maken en spelen van uitsluitend eigen nummers voor mij een muzikale basisvoorwaarde geworden. Na een experimentele overbruggingsfase (in de Viaduct) kwam de overstap naar “Smit en Grote Namen”. Ook hier ging het om uitsluitend eigen, Nederlandstalige composities. Verder maakte ik ook voor het eerst kennis met de muzikale begeleiding van kindermusicals.

In de huidige formatie “De Smit” komen mijn muzikale voorkeuren goed tot hun recht. Ons repertoire kent een ruime variatie aan muziekstijlen, waarin ik mij heerlijk kan uitleven. Mijn belangrijkste credo blijft daarbij wel: eenvoud siert de kunst. Een strakke basisgroove staat voorop en drukke fills alleen daar waar het functioneel is,. Een goed samenspel met de bas is daarbij een vereiste. Daarnaast vind ik dat drumpartijen ook melodieus en kleurrijk mogen zijn. De toepassing van bongo’s en een als een timbaal gespannen tom-tom, in combinatie met verschillende bekkens en kleine percussie-instrumenten dragen hieraan bij. Ik vind het belangrijk mijn techniek en creativiteit te blijven ontwikkelen, en dat gaat het best als je gewoon lekker veel speelt.